Ξεχάσαμε να ζούμε αληθινά

Ξεχάσαμε να συμπεριφερόμαστε. Δύσκολα χαμογελάμε. Δεν γνωριζόμαστε, δεν συστηνόμαστε και είμαστε δύσκολοι στην επικοινωνία και στην συμπεριφορά μας. Όλα μας τα όνειρα οι ελπίδες είναι φορτωμένα σε ένα κινητό που χρησιμοποιούμε και είναι πλέον ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ μας. Ξεχάσαμε να ζούμε αληθινά και χάσαμε τα καλύτερα συναισθηματά μας.. Λείπει η μπέσα, το φιλότιμο και η απροσωπεία κυριαρχεί σε όλες μας τις διαδικασίες.  Οι αξίες και τα ιδανικά είναι φορτωμένα και έχουν ηλεκτρονικές μορφές. Τι να πούμε και εμείς οι παλιοί που περάσαμε τόσα και τώρα προσπαθούμε να μάθουμε να ζούμε από την αρχή. Ξαναγεννήθηκαμε δηλαδή στον καινούργιο κόσμο που ζούμε; Σε τι σχολείο θα μάθουμε γράμματα; Δεν ξέρω αν μετά από λίγο μας εξοπλίσουν με τεχνητή νοημοσύνη. Ξέρω όμως ότι το ανθρώπινο είδος βασανίζεται γιατί δυσκολεύεται πλέον να ζήσει ανθρώπινα. Γ.Ρ