Ποιος πέθανε ,τι πέθανε, γιατί πέθανε

Η Δυτική Αττική κάποτε ήταν ο τόπος της εργατιάς και της παραγωγής.

Πάνω από 40,000 εργαζόμενοι ήταν στις επιχειρήσεις της Δυτικής Αττικής. Όμως τα τελευταία χρόνια όλα αυτά έχουν αλλάξει ,οι μεγαλύτερες εταιρίες έχουν κλίσει και όσες έχουν απομένει υπολειτουργούν.Χιλιάδες εργαζόμενοι ξαφνικά έμειναν στον δρόμο προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους όπως κατάθλιψη που οδήγησε ακόμα και σε αυτοκτονίες. Μεγάλοι βιομήχανοι μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους  στο εξωτερικό όπως σήμερα που μεταφέρονται στην Βουλγαρία με σκοπό να γλιτώσουν τους φόρους από το κράτος. 

Σε λίγο θα τρέχουν όλοι οι πολίτες, όχι μόνο οι εργαζόμενοι για να γλιτώσουν και αυτοί από το κράτος ,που θα πάνε άραγε; Την αλήθεια κανείς δεν την γνωρίζει και η δικαιολογία τους είναι πάντα η χωματερή και όχι η ανεργία που υποβαθμίζει και τσακίζει τους πολίτες τα τελευταία χρόνια. Η κάθε χωματερή μπορεί να προκαλέσει περιβαλλοντολογικές καταστροφές και διάφορα άλλα που έχουν επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία... η ανεργία όμως χτυπάει ποιο δυνατά όχι μόνο οργανικά αλλά και ψυχολογικά τον άνθρωπο. Την διαπίστωση αυτή μας την δίνουν η υπερκατανάλωση φαρμάκων στην Δυτική Αττική, οι πρόωροι θάνατοι και ο μαρασμός των κατοίκων. 

Ωστόσο υπάρχουν κρυφά συμφέροντα και λόγοι που δεν θα μάθουμε και δεν θα ακούσουμε ποτέ από κανέναν.... γιατί άραγε;;; Παραβλέποντας τα προβλήματα και προσπερνώντας τα, δημιουργούμε καινούργια που διαιωνίζονται και δημιουργούν καινούργιες ευκαιρίες για εργατοπατέρες και πολιτικούς περιορισμένων δυνατοτήτων. 

Δεν ανήκουμε σε καμία πολιτική παράταξη είμαστε απλοί άνθρωποι που μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με τα λίγα παρά με τα πολλά που μας τάζουν κάθε τόσο προς αποκατάσταση για το κακό που μας έκαναν, και δεν πρόκειται ποτέ να επανορθώσουν. Όταν χτυπάει η καμπάνα νεκρώσιμα τα τελευταία χρόνια, αναρωτιόμαστε ποιος πέθανε ,τι πέθανε και γιατί πέθανε...  κρίμα, γιατί τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι της δυτικής Αττικής πεθαίνουν νέοι από το άγχος το πώς θα αντιμετωπίσουν την παραπάνω κατάσταση. Από την άλλη πλευρά χειροκροτήστε τους πολιτικούς που μας επισκέπτονται κάθε τόσο για το κακό που μας έκαναν.