~
Ποτέ δεν είχα όνομα,όμως τα όνειρα μου
Ήτανε τόσο δυνατά σαν τα αισθήματά μου
όλοι με λέγανε τρελό και ονειροπαρμένο
όμως εγώ τους άκουγα κι ακόμα περιμένω
~
Σαν θησαυρό τ'ονειρα έκρυβα στην ψυχή μου
Και αντί να πάρω έδινα απο τη δύναμή μου
Η δύναμη απλώθηκε και αυτοί που μ'αγαπάνε
Κερδίζουν πάντα όνειρα κι ελπίδες που νικάνε
~
Ελπίδα είσαι θησαυρός μου δίνεις ότι έχω
Ένα γεμάτο όνειρο για να μπορώ ν'αντέχω
Ν'αφήνω φίλους και εχθρούς να κλέβουν από μένα
Απο τα περισσεύματα που έχω πεταμένα
~
Σαν θάλασσα,σαν ουρανός,σαν άσπρο περιστέρι
Να 'σαι καλά ελπίδα μου που μου δωσες το χέρι
θα περπατάμε μια ζωή σαν μια καλή παρέα
Αφού ελπίδα σ'έμαθα πεθαίνεις τελευταία
*Απο το βιβλίο "Ποιητική Στλλογή"
Δύναμη είναι της ψυχής
κι όχι ο κόσμος της μορφής
Δύναμη είναι της ζωής τα θέλω και τα προσπαθείς!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου