ΜΙΝΤΙΑ - 4η εξουσία

 

Τα Μ.Μ.Ε. ονομάσθηκαν τέταρτη εξουσία. Μια εξουσία όμως που αντί να κατευθύνει τον λαό του δημιουργεί κυρίως ψεύτικες ελπίδες με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις. Από εργαλεία του ανθρώπου μεταβλήθηκαν σε χειριστές του ανθρώπου, εισέβαλαν ραγδαία στη ζωή μας χωρίς να προλάβουμε να εξοικειωθούμε μαζί τους, άλλαξαν την ψυχαγωγία μας, την ψυχολογία μας, τις αισθητικές μας επιλογές και τον τρόπο ζωής μας, τις σχέσεις μας με τα άλλα μέλη της οικογένειας μας και της κοινωνίας. Έκαναν τον τηλεθεατή δεσμώτη του καναπέ και του αφαίρεσαν τη λαχτάρα να βγει από το σπίτι, να περπατήσει, να επικοινωνήσει κλπ. Στη λατρεία της τηλεόρασης προστέθηκε το ίντερνετ και τα κινητά για να συναντιούνται όλοι οι άνθρωποι της γης. Οι άρχοντες των καναλιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έγιναν οι πραγματικοί αφέντες του κόσμου. Ο κορεσμός όμως γεννά την απέχθεια. Πολλές κατηγορίες και φωνές διαμαρτυρίας ακούγονται για τα τρωτά της τηλεόρασης και της ηλεκτρομαγνητικής δικτύωσης, επισημαίνονται οι αιτίες του κακού και οι αίτιοι. Αυτό όμως είναι αφύπνιση. Το τι μέλλει γενέσθαι ώστε η λειτουργία όλων αυτών των δικτύων να είναι ωφέλιμη και όχι βλαπτική. Η πληροφόρηση ως μια βαριά βιομηχανία δεν είναι μόνο οικονομική λειτουργία. Η αποστολή απέναντι στον πολίτη, την πολιτεία, τον πολιτισμό πέρα από την ενημέρωση και την ψυχαγωγία πρέπει να είναι εκπαιδευτική με εκπροσώπους του πολιτικού, του πολιτιστικού και του θρησκευτικού χώρου μπορεί να τεθούν στόχοι και σκοποί στρατηγικοί ώστε κάθε προσπάθεια βελτίωσης να μην πέφτει στο κενό. Τα νέα αφεντικά των μίντια είναι μεγαλοεπιχειρηματίες που ενδιαφέρονται να βγάλουν χρήματα με τα μίντια μέσω των μίντια. Τα μίντια γίνονται μέσο για εξασφάλιση χρημάτων, προβολής, δύναμη επιρροής, πολιτικά αξιώματα, έλεγχο της πολιτικής, δυσφήμιση ανταγωνιστών, συγκάλυψη σκανδάλων κ.α. Γι’ αυτό πρέπει να απαγορευτεί από την πολιτεία η αγορά ή η έκδοση εντύπου ή η ίδρυση ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού από ιδιώτες επιχειρηματίες που έχουν οικονομικές δοσοληψίες με το δημόσιο. Ένας επιχειρηματίας ή ένας όμιλος να μην επιτρέπεται να προβαίνει σε διαφημίσεις που θα υπερβαίνουν κάποιο όριο. Το όριο αυτό μπορεί να καθορισθεί με τη φορολόγηση. Να μην αναγνωρίζονται ως διαφημιστικά έξοδα τα κονδύλια που ξεπερνούν ένα όριο. Η καταχώρηση διαφημίσεων ή η εκπομπή διαφημιστικών μηνυμάτων να καλύπτει έναν ορισμένο αριθμό εντύπων ή σταθμών. Το ίδιο μπορεί να γίνει όταν το περιεχόμενο των εκπομπών ή των δημοσιευμάτων πέφτει κάτω από ένα όριο. Πρέπει να υπάρχουν και ομάδες πίεσης που οργανωμένα να απαιτούν δικαστικά το σεβασμό που πρέπει να οφείλουν τα μίντια προς τον πελάτη τους. Σε περίπτωση ηθικής βλάβης πρέπει οι ποινές να είναι αυστηρές για τα έντυπα ή τους σταθμούς. Το πρόβλημα των Μ.Μ.Ε. δεν αφορά μόνο το κράτος αλλά και σε όσους απευθύνονται, δηλαδή το κοινό. Και ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθούν είναι  η καλλιέργεια του κοινού.

Καλό θα είναι ο κάθε άνθρωπος να χρησιμοποιεί τα μίντια για τις ανάγκες του, να μην γίνει όμως εξάρτημά τους για να μην εξαρτάται από αυτά γιατί πολλοί μικροί και μεγάλοι έχουν πάθει εξάρτηση και τρέχουν σε γιατρούς και ψυχολόγους.                                                          Γ.Ρεθυμνιωτάκης