Οι 12 ρήτρες του νέου Ασφαλιστικού




Οι 12 ρήτρες του νέου Ασφαλιστικού
Στις 22-4-2016 η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή το Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας-Μεταρρύθμιση Ασφαλιστικού-Συνταξιοδοτικού Συστήματος-Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων».
Με τις προηγούμενες παρεμβάσεις μας και κυρίως μετά από την κατάθεση της αρχικής εκδοχής του σχεδίου, από τον Ιανουάριο του 2016, είχαμε έγκαιρα επισημάνει ότι το πλαίσιο της πρότασης αυτής κινείται εκτός των θεμελιωδών αρχών του Κοινωνικού Κράτους, συμπιέζει και φτωχοποιεί εργαζόμενους και συνταξιούχους και οδηγεί στην απαξίωση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή της.
Η τελική πρόταση επιβεβαίωσε δυστυχώς τις προβλέψεις μας ότι η διαπραγματευτική υποχωρητικότητα της κυβέρνησης θα οδηγούσε σε ακόμα μεγαλύτερα δεινά για τον κόσμο της Μισθωτής και Ανεξάρτητης Εργασίας!
Ως ΕΝΥΠΕΚΚ, με τρόπο ψύχραιμο και νηφάλιο, χωρίς αφορισμούς και ιδεοληψίες, με την επιστημονική μας ομάδα, επιχειρούμε να αποκρυπτογραφήσουμε, αλλά και να αποτιμήσουμε, την πρόταση για το Νέο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο.

1.Γενική-δομική ανατροπή
Σε καμία χώρα της Ευρώπης, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν υπάρχει προηγούμενο μιάς τόσο βαθειάς και τόσο γενικευμένης παρέμβασης στο ΚοινωνικοΑσφαλιστικό Σύστημα από αυτήν που επιχειρείται με το προτεινόμενο μνημονιακό νομοσχέδιο.
Πρόκειται για μια γενική-δομική ανατροπή, σε συνέχεια των προηγούμενων μνημονιακών ασφαλιστικών νόμων (ν. 3845, 3863, 3865/2010, 4046, 4093/2012 κ.ά.)  που έθεσαν τις προδιαγραφές τού νέου νεοφιλελεύθερου επανασχεδιασμού του. Η συνάρτηση Εργασιακού-Ασφαλιστικού με τα κοινωνικά, οικογενειακά και ατομικά παρεπόμενα της Εργασίας υποβαθμίζεται ή καταργείται. Κατεδαφίζονται οι πυλώνες ενός ανολοκλήρωτου μεν, αλλά  ελπιδοφόρου και γενικευμένου υποσυστήματος του Κοινωνικού Κράτους.
Γιατί, πλην της γενικής-δομικής αντισυνταγματικότητας που διαπερνά όλες τις θεμελιώδεις διατάξεις-πυλώνες του σύμφωνα και με την πρόσφατη Γνωμοδότηση της 1ης Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (21-4-2016) αλλά και με αποφάσεις του ΣτΕ (κυρίως τις υπ’αριθ. 2287-2290/2015), καθιστά την πλήρη και ασφαλισμένη απασχόληση απόβλητη από το οικονομικό σύστημα της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, πλήττοντας ταυτόχρονα και την κύρια μορφή της πανάρχαιας οικονομικής οργάνωσης της αυτοαπασχόλησης και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων επί των οποίων στηρίζεται η δημοκρατία.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του νομοσχεδίου δεν είναι η αναδιανομή του παραγόμενου από την ανθρώπινη εργασία ασφαλιστικού πλεονάσματος, αλλά:
-η δραστική μείωση των κρατικών πόρων,
-η εξίσωση όλων των παροχών προς τα κάτω,
-η βίαιη λεηλασία του εργασιακού μόχθου,
-η κατάργηση της αποτελεσματικότητας και του αποτυπώματος των ταξικών αγώνων εντός του καπιταλιστικού συστήματος,
-η «τιμωρία» της επαγρύπνησης για τη διαφύλαξη και την αύξηση των ιδίων πόρων μέσω της χρηστής διοίκησης και αυτοδιαχειρίσής τους.

2.Επιβλήθηκε η «ατζέντα» των δανειστών
Έτσι με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου επιβάλλεται πλήρως η «ατζέντα» των δανειστών, κάτι που δεν συνέβη στις άλλες χώρες όπου ίσχυσε Μνημόνιο και που αντιβαίνει σε κύριες διατάξεις και προβλέψεις τού μεταπολεμικού Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Δικαίου.
Η επιδείνωση αυτή του βασικού κοινωνικού κεκτημένου καταδεικνύει την απόλυτη υποταγή της εσωτερικής πολιτικής-οικονομικής τάξης και την έλλειψη εθνικής κυριαρχίας και όλα αυτά ως άμεση συνέπεια της παταγώδους αποτυχίας τής διαπραγμάτευσης τον Φεβρουάριο και τον Ιούλιο του 2015.
Με το νομοσχέδιο αυτό οι δανειστές:
-αρνήθηκαν την δική τους ευθύνη για τη δραματική οικονομική κατάσταση των Ασφαλιστικών Ταμείων,
-νομιμοποίησαν τις καταστροφικές και λανθασμένες μνημονιακές πολιτικές και
-μετακύλησαν την ευθύνη σε καθαρούς εσωτερικούς παράγοντες και στις διαχρονικές εθνικές πολιτικές. 
Έτσι πιστοποιήθηκε η ήττα της Αριστεράς και του Εργατικού Κινήματος, αφού το νομοσχέδιο αυτό (στο οποίο επικρατούν οι αρχές τού ακραίου νεοφιλελευθερισμού στα ζητήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης και της Εργασίας) προτείνεται από μια κυβέρνηση που υποσχέθηκε να πράξει το εντελώς αντίθετο.

3.Συνταξιοδοτικός νεο-θατσερισμός!-Έξι (6) δομικές αρχές
Από το νομοσχέδιο αυτό προκύπτει η παντελής αδυναμία υποστήριξης του κόσμου της Μισθωτής και Ανεξάρτητης Εργασίας, των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών κατακτήσεων και η παραπέρα ενίσχυσή τους. Συνοπτικά η σκληρή αυτή ταξική νεοφιλελεύθερη παρέμβαση συνοψίζεται στις παρακάτω συντεταγμένες-δομικές αρχές:
α) «Αρχή της διάσωσης» του χρεοκοπημένου από τα Μνημόνια συστήματος, αποκλειστικά με πόρους των συνταξιούχων-ασφαλισμένων, της κοινωνίας ολόκληρης.
β) «Αρχή της εγγύησης από το κράτος μόνο της εθνικής σύνταξης», αφού εφεξής η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται ΜΟΝΟ στη χορήγησή της.
γ) «Αρχή του διαχωρισμού της σύνταξης» σε δύο διακριτά τμήματα (εθνικό-ανταποδοτικό) σύμφωνα με τους προηγούμενους μνημονιακούς νόμους (ν. 3863/2010, 3865/2010, 4093/2012), γεγονός που προαναγγέλλει την κατάργηση στο μέλλον της «εθνικής», αφού το κράτος θα απομακρύνεται διαρκώς από τη χρηματοδότηση του συστήματος.
δ) «Αρχή του μηδενικού ελλείμματος» ουσιαστικά για όλες τις παροχές: κύρια σύνταξη (ως προς το ανταποδοτικό της τμήμα), επικουρική, μερισματική, εφάπαξ.
ε) «Αρχή της αυτόματης μείωσης των συντάξεων» ή «ρήτρα 2060», αφού η κυβερνητική πρόταση επικυρώνει την ισχύ μέχρι το 2060 της δρακόντειας ρήτρας των προηγούμενων μνημονιακών ασφαλιστικών νόμων (αρχικά με το άρθρο 37 παρ. 1 ν. 3863/2010, ν. 3865/2010 κ.ά.) για κατ’ανώτατο όριο ετήσιας αύξησης της συνταξιοδοτικής δαπάνης στο 2,5% του ΑΕΠ, ανεξαρτήτως των αναγκών του Ασφαλιστικού Συστήματος και του αριθμού των συνταξιούχων που με την προϊούσα γήρανση του πληθυσμού γίνεται ολο και μεγαλύτερος.
στ) «Αρχή της αποκοινωνικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης» ή «Ρήτρα κατάργησης της κοινωνικής συμμετοχής» («κοινωνικό μέρισμα») από όλους τους πυλώνες του Συστήματος ανεξαρτήτως συνταξιοδοτικών απολαβών.

4.Μηχανισμός μαζικής παραγωγής νεόπτωχων συνταξιούχων! - Ιδού οι δεκατρείς (13) ρυθμίσεις!
Το προτεινόμενο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο δανειστών-κυβέρνησης είναι βαθιά ταξικό αφού στοχεύει στους κοινωνικούς πυλώνες με πρωτοφανή επίθεση στους πιο φτωχούς και αδικημένους του συστήματος.
Ειδικότερα:
-Αυξάνει τον θεμελιωτικό χρόνο για πλήρη σύνταξη στα 20 έτη (ή 6.000 ΗΑ) από 15 έτη (ή 4.500 ΗΑ), όριο δηλαδή απαγορευτικό για τον μισό περίπου σήμερα ασφαλισμένο πληθυσμό, με πρώτα θύματα τις γυναίκες και τους νέους, που στα νέα δεδομένα δύσκολα θα φτάνουν στην πολυπόθητη σύνταξη!
-Χορηγεί την πλήρη εθνική σύνταξη με 40 χρόνια στο 62ο έτος ηλικίας ή με 20 χρόνια στο 67ο, αποκλείοντας με τα νέα δεδομένα τους μισούς ασφαλισμένους από την πλήρη εθνική σύνταξη!
-Καθιερώνει «εθνική» σύνταξη πολλών ταχυτήτων, αφού προβλέπει 20 περίπου διαφορετικά «είδη» «εθνικής» σύνταξης(!) ανάλογα με το ύψος της.
-Διατηρεί και για την εθνική σύνταξη την εξοντωτική ποινή («πέναλτι») ύψους 40% για όσους αναγκάζονται ή αποφασίζουν να εξέλθουν με μειωμένη σύνταξη στο 62ο!
-Περιορίζει την προσωρινή σύνταξη μέχρι του ύψους δύο «εθνικών», δηλαδή 768€.
-Καταργεί τα κατώτατα όρια της σύνταξης, με συνέπεια να χορηγούνται χιλιάδες συντάξεις των 200-300 €!
-Αυστηροποιεί απάνθρωπα τις συντάξεις χηρείας και διαζευγμένων με ρυθμίσεις που προσκρούουν στις συνταγματικές διατάξεις περί προστασίας της οικογένειας.
-Αυστηροποιεί περαιτέρω τις προϋποθέσεις για διαδοχική σύνταξη.
-Κηρύσσει διωγμό κατά των αναπήρων, αφού χορηγεί αναπηρικές συντάξεις με τέσσερις (4) κλίμακες (384, 288, 192 και 153€) ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας, ωσάν να μην είναι κοινό χαρακτηριστικό τους η αδυναμία εργασίας εντός ενός εργασιακού πεδίου, όπου ακόμη και οι πιο προσοντούχοι και υγιείς νέοι ξενιτεύονται αφού η εσωτερική αγορά της πλήρους και ασφαλισμένης εργασίας έχει καταρρεύσει!
-Τιμωρεί εξοντωτικά την εργασία των συνταξιούχων με την πρωτοφανή παρακράτηση του 60% της σύνταξης!
-Τριπλασιάζει τις εισφορές για επιτηδευματίες, επιστήμονες, αγρότες, σε συνθήκες κατάρρευσης της οικονομίας και των εισοδημάτων!
-«Παγώνει» τα κατώτατα όρια της σύνταξης μέχρι το 2021!
-Καταργεί το ΕΚΑΣ μέχρι το 2019.
-Καθιστά σχεδόν απαγορευτικό το επίδομα των ανασφάλιστων υπερηλίκων με τα νέα εισοδηματικά κριτήρια.

5.Επιδοματοποίηση» των συντάξεων - Δώδεκα (12) ρήτρες του νέου ασφαλιστικού
Συμπερασματικά, οι δώδεκα (12) ρήτρες του Νέου Ασφαλιστικού σύμφωνα με την κυβερνητική πρόταση, που θα καθορίσουν τη ζωή και την αξιοπρέπεια εκατομμυρίων Ελλήνων στο μέλλον, είναι οι εξής: 
1η) Ρήτρα διάρρηξης
της αλληλεγγύης των γενεών
Στο σχέδιο νόμου είναι ξεκάθαρο ότι το κόστος του Νέου Ασφαλιστικού μετακυλύεται στις νέες γενεές των αμειβόμενων με 300 και 400 ευρώ. Οι νέοι που κατά χιλιάδες μεταναστεύουν στο εξωτερικό, αλλά και αυτοί που παρέμειναν σε μια ανεργιογόνα και «ελαστικοποιημένη» αγορά εργασίας, είναι εκείνοι που θα επωμιστούν το δημοσιονομικό βάρος του Νέου Ασφαλιστικού. Έτσι, ενώ το σχέδιο υπόσχεται ενιαίους κανόνες και κοινωνική δικαιοσύνη, εν τούτοις:
α)Προστατεύει ΜΟΝΟ και ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ τις καταβαλλόμενες συντάξεις και οδηγεί σε περικοπές στους νέους συνταξιούχους της τάξης του 30-35%!
β)Διατηρεί τις καταβαλλόμενες συντάξεις χηρείας και συνεχίζει να τις χορηγεί χωρίς όριο ηλικίας, ενώ θεσπίζει το 55ο έτος (ως το ελάχιστο), από το οποίο και μετά, οι επιζώντες σύζυγοι θα λαμβάνουν συντάξεις χηρείας, αν ο θάνατος ασφαλισμένου ή συνταξιούχου επέλθει μετά την ψήφιση του νόμου.
γ)Δημιουργεί δύο ταχύτητες στην προσαύξηση λόγω τέκνων-οικογενειακών βαρών, για τη χορήγησή της σε όσους λαμβάνουν ήδη τα οικογενειακά επιδόματα και σε όσους θα τα λάβουν μετά την ψήφιση του νόμου!

2η)Ρήτρα παραβίασης
τής αρχής τής δικαιολογημένης εμπιστοσύνης
Για πολλοστή φορά ο οικογενειακός προγραμματισμός των ασφαλισμένων ανατρέπεται. Όχι μόνο δεν γίνεται αναφορά στην επιστροφή των αναδρομικών για τις περικοπές των συντάξεων από το 2012 σύμφωνα με τις υπ’αριθ. 2287 και 2288/2015 αποφάσεις του ΣτΕ, αλλά με νομικά τεχνάσματα και τακτικισμούς η κυβέρνηση επιχειρεί να καθυποτάξει την κοινή ανθρώπινη λογική αλλά και τη νομική επιστήμη στα μνημονιακά θέσφατα, αφού επανυπολογίζει ΟΛΕΣ τις συντάξεις σύμφωνα με την αίολη «νομική» κατασκευή «της προσωπικής διαφοράς»!
Έτσι, μέσω των διατάξεων που προβλέπονται, αφενός μεν τιμωρεί κατ’ουσίαν τους συνταξιούχους επειδή για δεκαετίες ελάμβαναν …υπέρογκες παροχές που τώρα πρέπει να «αναπροσαρμοστούν» προς τα κάτω και αφετέρου διακινδυνεύει για το μέλλον, δημιουργώντας μια δεξαμενή άντλησης νέων περικοπών, αυτήν της «προσωπικής διαφοράς», που -όπως αποδείχτηκε και στις μισθολογικές αξιώσεις- προσφέρει ανασφάλεια μέσα από συνεχείς μειώσεις. 
3η)Ρήτρα αιφνιδιασμού
ασφαλισμένων και συνταξιούχων
Στην πρόσφατη Γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (21-4-2016) διατυπώνεται ρητά η θέση ότι, αφενός θίγονται θεμελιωμένα δικαιώματα (π.χ. στο Δημόσιο η θεμελίωση γινόταν με βάση τον χρόνο ασφάλισης και όχι το όριο ηλικίας), αφετέρου απουσιάζει η μεταβατικότητα στις διατάξεις, προκειμένου να αιφνιδιάζονται οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι και να ανατρέπεται ο οικογενειακός προγραμματισμός. Ακόμα και ο πλέον σκληρός ν. 3863/2010 προέβλεψε πενταετή μεταβατικότητα και δεν τόλμησε την άμεση εφαρμογή.
Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει κύμα φυγής στη σύνταξη από πανικόβλητους συνταξιούχους, που με κάθε κόστος έντρομοι θα σπεύσουν στη σύνταξη προκειμένου να μην περιληφθούν στις νέες δυσμενείς διατάξεις.

4η)Ρήτρα ελάχιστης 20ετίας
για τη θεμελίωση της σύνταξης
Παρά τις αρχικές εξαγγελίες για εθνική σύνταξη με 15 έτη ασφάλισης, η κυβέρνηση υποχώρησε στους δανειστές και δέχτηκε ολόκληρη η εθνική σύνταξη (384 €) να καταβάλλεται ΜΟΝΟ στις περιπτώσεις πλήρους συνταξιοδότησης, δηλαδή είτε στα 67 χρόνια ηλικίας με 20 έτη ασφάλισης είτε στα 62 με 40 έτη.
Το γεγονός αυτό ανοίγει την κερκόπορτα στην πάγια απαίτηση των δανειστών να μεταπηδήσουμε στην ελάχιστη θεμελίωση με 20ετία, αξίωση που θα αποκλείσει χιλιάδες εργαζόμενους από τη σύνταξη, αφού με την ανεργία στο 25% είναι αδύνατο για χιλιάδες συνανθρώπους μας να συμπληρώσουν τις 6.000 ημέρες ασφάλισης.

5η)Ρήτρα ανέλεγκτης δράσης της Διοίκησης
Σε κάθε μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος η Νομολογία των Ανωτάτων Δικαστηρίων (βλ. 2287 και 2288/2015 αποφάσεις ΣτΕ κ.λπ.) επιβάλλει την εκπόνηση αναλογιστικών μελετών ώστε να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος της προσφορότητας των μέτρων που λαμβάνει ο νομοθέτης, ακόμα και όταν πρόκειται για περιστολή δαπανών με βάση την αρχή της αναλογικότητας. Σε αυτό το σχέδιο νόμου, όμως, απουσιάζουν οι αντίστοιχες μελέτες, πράγμα που επισημαίνεται έντονα και στη Γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου!
Εξάλλου είναι χαρακτηριστικό ότι η συγκρότηση του μεγαλύτερου Ασφαλιστικού Φορέα στην ελληνική ιστορία, του «Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης» (ΕΦΚΑ) γίνεται με την αόριστη ...υπόσχεση ενός Προεδρικού Διατάγματος!  Η δομή, ο αριθμός των υπαλλήλων, οι υπηρεσιακές μεταβολές, οι διευθυντικές θέσεις και χιλιάδες άλλα ζητήματα παραπέμπονται στο μέλλον ενισχύοντας και την ανασφάλεια των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία.
Επιπροσθέτως, τίθεται ένα πρακτικά ΜΗ υλοποιήσιμο χρονοδιάγραμμα έως το τέλος του 2016, που αποδεικνύει την έλλειψη γνώσης για τις διεργασίες που απαιτούνται για το εγχείρημα, με κίνδυνο ακόμα και την κατάρρευση του συστήματος.
Τέλος, η νομοθετική εξουσιοδότηση για περισσότερες από 30 υπουργικές αποφάσεις καθιστά τον έλεγχο της Διοίκησης ανέφικτο, ενώ χορηγείται υπερεξουσία στον εκάστοτε Υπουργό και παρακάμπτεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος.

6η)Ρήτρα κατάργησης
της κρατικής χρηματοδότησης
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία έτη η κρατική επιχορήγηση προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία βαίνει συνεχώς μειούμενη. Παρ’όλα αυτά, το ποσό που πλησιάζει τα 10 δισ. για το 2016 είναι ζωτικό και απαραίτητο για να εξακολουθούν να χορηγούνται οι συντάξεις.
Στο άρθρο 2 του νομοσχεδίου αναφέρεται ρητά ότι καταργείται κάθε ειδική διάταξη σχετικά με την κρατική χρηματοδότηση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Η αντίφαση, όπως παρατηρεί και το Ελεγκτικό Συνέδριο, είναι ότι στο ίδιο άρθρο τής αιτιολογικής έκθεσης του σχεδίου αναφέρεται ότι το κράτος έχει πλήρη εγγυητική υποχρέωση για τις ασφαλιστικές παροχές, αλλά και ευθύνη για την κάλυψη των ελλειμμάτων που θα προκύψουν από τον ΕΦΚΑ. Την ώρα δηλαδή που το κράτος καταργεί τη δυνατότητά του να επεμβαίνει μέσω της κρατικής χρηματοδότησης, υπόσχεται παράλληλα και την κάλυψη των ελλειμμάτων!

7η)Ρήτρα εξαΰλωσης
των αναπηρικών συντάξεων και επιδομάτων
Μία από τις πιο ευαίσθητες κατηγορίες συμπολιτών μας, τα ΑΜΕΑ, πρόκειται να δουν τις συντάξεις τους και τα επιδόματά τους να μειώνονται δραστικά.
Στο σχέδιο προβλέπονται αρκετές διατάξεις που προκρίνουν τον δημοσιονομικό «εξορθολογισμό» έναντι της κοινωνικής διάστασης και χορήγησης των παροχών αυτών. Χαρακτηριστική είναι η μείωση της εθνικής σύνταξης για όσους έχουν ποσοστό αναπηρίας κάτω του 80%, αλλά και η πρόθεση «αναμόρφωσης» του πλαισίου των αναπηρικών συντάξεων, που, στις σημερινές συνθήκες δημοσιονομικού στραγγαλισμού, μόνο νέα δεινά θα φέρει για τα άτομα με αναπηρίες.
8η)Ρήτρα κατάργησης
των κατώτατων ορίων συντάξεων
Στην από 11-4-2016 ανακοίνωσή μας είχαμε επισημάνει ότι από το σχέδιο απουσιάζει η θέσπιση του κατωτάτου ορίου σύνταξης. Πρόκειται για σπουδαία κατάκτηση του Εργατικού Κινήματος, αφού τα κατώτατα όρια υπολογίζονται με βάση τα 15 ΗΑΕ και αντιστοιχούσαν π.χ. στο ΙΚΑ σε ποσό ύψους περίπου 486 ευρώ. Από τα 486 € η κυβέρνηση αφήνει στο κενό τόσο τις κύριες, όσο και τις επικουρικές συντάξεις, αφού και εκεί καταργεί ρητά τη θέσπιση κατωτάτων ορίων.
Το γεγονός αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την περαιτέρω συμπίεση κυρίως των χαμηλοσυνταξιούχων, αφού οι ρήτρες μηδενικών ελλειμμάτων (που εισάγονται «δια της πλαγίας οδού») θα οδηγήσουν σε συρρίκνωση των παροχών ακόμα και στα ελάχιστα όριά τους.

9η)Ρήτρα μηχανισμού αυτόματης περικοπής
Πρόκειται για τη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» του ν. 4052/2012, που πλέον εισάγεται τόσο στις κύριες όσο και στις επικουρικές συντάξεις μέσω του κανόνα βιωσιμότητας, αλλά και των μηχανισμών αυτόματης προσαρμογής και έλεγχου. Ειδικότερα:
α)Η κυβέρνηση ενσωματώνει στο σχέδιο νόμου τη διάταξη του ν. 3863/2010 που μέχρι πρότινος κατήγγειλε και αφορά τον περιορισμό της αύξησης της συνταξιοδοτικής δαπάνης μέχρι το 2060 στις 2,5 μονάδες του ΑΕΠ (μάλιστα συμπεριλαμβανομένων και των επικουρικών).
β)Εφαρμόζεται ο μηχανισμός «εξισορρόπησης» στις επικουρικές συντάξεις,
γ)Οι όποιες αναλογιστικές μελέτες για τη βιωσιμότητα του Συστήματος υπόκεινται στην έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
δ)Θεσπίζονται ειδικοί νόμοι και υπουργικές αποφάσεων για τη δυνατότητα να αυξομειώνονται οι συντάξεις (και μάλιστα, σύμφωνα με την παρατήρηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η δυνατότητα αυτή δεν θα περνά από τη Βουλή αλλά θα προκύπτει με μια απλή απόφαση Υπουργού)!  
10η)Ρήτρα φορολογικοποίησης των εισφορών
 Από το 2017 οι Εφορίες θα έχουν πλήρη πρόσβαση στα στοιχεία των Ασφαλιστικών Ταμείων και θα μπορούν να εισπράττουν όλες τις εισφορές, ακόμα δηλαδή και τις περιοδικά και εμπρόθεσμα καταβαλλόμενες.
Στις εφορίες εφαρμόζεται ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ) με ασφυκτικές προθεσμίες, που δεν επιδέχονται συνήθως δυνατότητα αναστολής καταβολής των οφειλών, αλλά δεσμεύουν περιουσιακά στοιχεία, παγώνουν το ΑΦΜ των οφειλετών (σήμερα 1 στους 2 έχει οφειλές στον ΟΑΕΕ) που, αδυνατώντας να λάβουν ενημερότητα, οδηγούνται στο λουκέτο.
Αυτή η πρακτική αναμένεται να πλήξει τους μικρομεσαίους επαγγελματίες που, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, έχουν προχωρήσει σε στάση-αδυναμία πληρωμών προς το Ταμείο, ενώ οι ελεγκτικοί μηχανισμοί θα έχουν τη δυνατότητα να εισβάλλουν στο κατάστημα και να εισπράττουν τις οφειλές προς την Εφορία απευθείας από το ταμείο του δύσμοιρου επαγγελματία!
                           11η)Ρήτρα αφαίμαξης των εισοδημάτων
για επαγγελματίες και αγρότες
Ενώ η κυβέρνηση υπόσχεται αναδιανομή και κοινωνική δικαιοσύνη, προτείνει έναν ασφαλιστικό-φορολογικό Αρμαγεδδώνα για τα εισοδήματα των ως άνω κατηγοριών. Φόροι και εισφορές θα καλύπτουν πάνω από το 60% των εσόδων των επαγγελματιών, ενώ και οι αγρότες, παρά τις υποσχέσεις, φαίνεται να πληρώνουν βαρύ τίμημα στο βωμό της εισπρακτικής παράκρουσης.
Οι όποιες μεταβατικότητες υπάρχουν, λήγουν σχετικά σύντομα, ενώ η πρακτική των προηγουμένων ετών δείχνει ότι αυτές οι εκπτώσεις σε συνθήκες οικονομικού στραγγαλισμού είναι οι πρώτες που θυσιάζονται!
Και όλα αυτά όταν ακόμα συζητείται και περαιτέρω αύξηση του ΦΠΑ στο 24%...
  
12η)Ρήτρα αλλοίωσης του χαρακτήρα
του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης
Το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης είναι μέχρι σήμερα αμιγώς δημόσιο, αναδιανεμητικό και καθολικής εγγυήσεως.
Για πρώτη φορά όμως προβλέπεται να εφαρμοστεί το σύστημα καθορισμένων εισφορών νοητής κεφαλαιοποίησης (NDC). Πρόκειται για ένα πάγιο αίτημα των δανειστών που μετατρέπει τον χαρακτήρα του συστήματος από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό.
Η αρχή γίνεται με τις επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ, είναι όμως βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν στο μέλλον και οι κύριες συντάξεις. Ουσιαστικά οι εισφορές συγκεντρώνονται σε ατομικές μερίδες και προβλέπεται πλασματικό ποσοστό επιστροφής κατά την ημερομηνία της επέλευσης του ασφαλιστικού κινδύνου. Έτσι ο ασφαλισμένος θα γνωρίζει τι πληρώνει, αλλά δεν θα γνωρίζει τι δικαιούται να λάβει, αφού τα δημογραφικά δεδομένα (και κυρίως τα ελλείμματα των Ταμείων) καθιστούν την μακροπρόθεσμη αυτή πρόβλεψη αδύνατη.

6.Αρνητικό ευρωπαϊκό …υπόδειγμα κατεδάφισης Εθνικού Συστήματος Συντάξεων!
Με αυτά τα δεδομένα, το προωθούμενο νομοσχέδιο, αν τελικώς ψηφιστεί και αποτελέσει νόμο του κράτους, θα είναι ένα αρνητικό ευρωπαϊκό και παγκόσμιο …υπόδειγμα κατεδάφισης του Εθνικού Συνταξιοδοτικού Συστήματος ευρωπαϊκής χώρας, που με τόσους κόπους και αγώνες δομήθηκε από τους Έλληνες χρόνο με τον χρόνο!
Ως εκ τούτου δεν πρόκειται για «μεταρρύθμιση», δηλαδή για τη βελτίωση και ανέλιξη ενός συστήματος για την επίτευξη βελτιωμένων ποσοτικών και ποιοτικών στόχων για τους ασφαλισμένους, αλλά για σκληρή νεοφιλελεύθερη ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ!
Είναι σχέδιο «κοινωνικού δαρβινισμού» που, παρά τις κατά καιρούς νεοφιλελεύθερες κραυγές και πιέσεις, καμία από τις διακηρυγμένα νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν αποτόλμησε να εισαγάγει.

Οι συνέπειες αυτού του νομοσχεδίου θα είναι πολύ σοβαρές για όλους τους ασφαλισμένους, αφού οι διάφοροι νεοφιλελεύθεροι θεσμοί και λογικές που εισάγει, εφαρμοζόμενες σωρευτικά, θα οδηγήσουν σε ένα ασφαλιστικό σύστημα «βικτωριανής κοινωνίας», όπου η εργασία και η ασφάλιση θα αποτελούν απλώς μηχανισμό παραγωγής νεόπτωχων. Στα καθημαγμένα πρόσωπα των γονέων και των παππούδων τους οι νέοι σήμερα βλέπουν την κατάληξη και του δικού τους εργασιακού βίου, κάτι που δημιουργεί άκρως αρνητικές προσδοκίες για την κοινωνία και την οικονομία.                                                                                                                                                                             Για την ΕΝΥΠΕΚΚ
                                                     Ο Πρόεδρος Αλέξης Π. Μητρόπουλος

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου