Πετροπόλεμος στα λεωφορεία

Μέχρι πρότινος τα πιο ασφαλή μέσα μαζικής μεταφοράς ήταν τα λεωφορεία, τα τρένα, τρόλεϊ κτλ. Τα ταξί είναι ακριβά και ο απλός λαός στην καθημερινότητα κυκλοφορεί με τα πιο απλά και σίγουρα συγκοινωνιακά μέσα. Κανένας επιβάτης δεν φαντάστηκε ότι μπορεί να βρεθεί τραυματισμένος από μια πέτρα που μπορεί να πέταξε ένας ασυνείδητος ή ένας τρελός. Ποτέ βέβαια δεν φταίει η πέτρα, φταίει το χέρι που την πέταξε για να εκδικηθεί ή να κάνει την πλάκα του άραγε; Επειδή έχει παραγίνει το κακό και ο κόσμος δεν φταίει σε τίποτα, πρέπει να τιμωρηθεί έστω και ένας παραδειγματικά για να καταλάβουν όλοι ότι η ανθρώπινη ζωή δεν είναι παιχνίδι. Μεταξύ αστείου και σοβαρού ο πετροπόλεμος δεν είναι για τα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά ένα παλιό καλό παιχνίδι που βλέπαμε στον κινηματογράφο από τον Κωνσταντάρα και την Βουγιουκλάκη στην ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» με τον πετροπόλεμο που στο τέλος καθιέρωσαν σαν γιορτή. Καλό λοιπόν είναι αντί να πετούν τις πέτρες στα λεωφορεία, να δουν πότε είναι αυτή η επέτειος του πετροπόλεμου, να παίξουν αν το έχουν ανάγκη για να αποφύγουμε τραυματισμούς και θύματα που δεν φταίνε.