Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς ποιο είναι το άγριο, επικίνδυνο, καταστροφικό και πιο εχθρικό πλάσμα που κάνει το μεγαλύτερο κακό στη φύση; Μήπως είναι ο άνθρωπος που συνεχίζει με τα κάθε λογής τεχνάσματα και εφευρέσεις του να κάνει κακό ακόμα και στον εαυτό του; Θυμάμαι κάποτε το πρωινό ξεκίνημα με γάλα από την κούπα και καφέ με το φλιτζανάκι που σήμερα βρίσκεις μόνο σε διαφημιστικές αφίσες και αναρωτιέμαι γιατί σήμερα ξεκινάμε τη μέρα μας με τον πιο περίεργο τρόπο, λέγοντας καλημέρα με καφέ και τσιγάρο. Ο καφές συνοδεύεται με το νεράκι και έτσι έχουμε για πέταμα δύο - τρία πλαστικά αντικείμενα που δεν ξέρουμε που θα καταλήξουν. Όλα αυτά που νομίζουμε ότι μας διευκολύνουν και είναι της μόδας σήμερα, συνεργάζονται με την τεχνολογία και σιγά σιγά γίνονται συνήθεια που κάνει τον ανθρώπινο οργανισμό εξάρτημά της. Δηλαδή αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και η ανθρώπινη καρδιά υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή και λειτουργεί με μπαταρία θα πρέπει να καταλάβει ότι η πλεονεξία μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Καταφέραμε να κατακτήσουμε τη γη, τον ουρανό και τη θάλασσα, Φτάσαμε και στη Σελήνη, χάσαμε όμως την αξία της διαδρομής και σε λίγο δεν θα ξέρουμε ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε και που πηγαίνουμε