Η επερχόμενη οικονομική κρίση, με αφορμή την επίδραση της επιδημίας καθιστά πλέον αναγκαία τα πρωτεία της πολιτικής έναντι στις τυφλές δυνάμεις της αγοράς που ηγεμονεύουν τα τελευταία 50 χρόνια στο κόσμο. Αν η πολιτική και κατ΄ επέκταση η δημοκρατία δεν συγκινεί τον κόσμο είναι γιατί έν πολλοίς είχε γίνει φερέφωνο της οικονομικής ολιγαρχίας. Τώρα όμως η κατάσταση αντιστρέφεται. Η κρίση αντιπροσωπεύει «μια νέα κολοσσιαία αποτυχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του καπιταλισμού. Οι πάντες προστρέχουν στο κράτος για να διασωθούν ακόμα και οι πετρελαϊκές εταιρείες ζητούν επιδοτήσεις. Προέχει όμως η υγεία και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα απέναντι στην νέα έκρηξη της ανεργίας. Κι αυτό απαιτεί πολιτική απάντηση που καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει.
Το πρωτείο της πολιτικής είναι μια συλλογή άρθρων που αναδεικνύουν ορισμένες από τις πτυχές των εξελίξεων.
«Τότε που πανικοβλήθηκαν οι ελίτ. ο φόβος ήταν πολλαπλάσιος σε σχέση με τα θύματα»
Η ΙΣΤΟΡΙΑ θα γράψει: «Τότε πανικοβλήθηκαν οι ελίτ.. ο φόβος ήταν πολλαπλάσιος σε σχέση τα θύματα».
Παρομοίασαν την υγειονομική κρίση με παγκόσμιο πόλεμο που προκάλεσε ένας αόρατος εχθρός. Και πράγματι αν και τα θύματα δεν ξεπέρασαν ούτε το 1% συγκριτικά με το 2ου παγκοσμίου πολέμου οι επιπτώσεις στη παγκόσμια οικονομία και απασχόληση ήσαν τεράστιες. Η ύφεση τη πρώτη χρονιά έμελλε να ξεπεράσει το 10% υπερβαίνοντας κατά πολύ την πρόβλεψη του ΔΝΤ που ήταν στο 3%. Η ανεργία έφθασε σε επίπεδο ρεκόρ και ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας κατέρρευσαν όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές οι κατασκευές και το λιανικό εμπόριο. Η απειλή της πείνας σε μεγάλα τμήματα πληθυσμού θα μπορούσε να δημιουργήσει κοινωνικά εκρηκτικές διαστάσεις.
Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ
Ο ιός προσβάλλει περισσότερο και την υγεία της αγοράς
Είναι πλέον φανερό ότι η πανδημία που έχει ξεσπάσει δεν αφορά μόνο την υγεία αλλά και την βιωσιμότητα της οικονομίας. Για παράδειγμα η πτώση των τιμών του πετρελαίου, είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα που δείχνουν τη βαθιά κρίση στην οποία έχει περιέλθει η παγκόσμια οικονομία σαν ο ιός να έχει προσβάλλει απευθείας την αγορά πετρελαίου. Οι άνθρωποι δεν κινούν τα αυτοκίνητά τους εφόσον υπάρχουν περιορισμοί στην κυκλοφορία και πρέπει να «μείνουν σπίτι». Μεγάλο μέρος του παγκόσμιου αεροπορικού επιβατικού στόλου είναι καθηλωμένο.
Η αρχή του τέλους της μισθωτής εργασίας
Τρεις συγκλονιστικές εξελίξεις στη παγκόσμια οικονομία και πολιτική επισπεύδονται εν μέσω πανδημίας καθώς για πρώτη φορά δίνεται προτεραιότητα στη ζωή σε σχέση με την οικονομία: Πρώτον Έρχεται η άνοδος της εργασίας στο σπίτι και η αρχή του τέλους της μισθωτής εργασίας βάζοντας στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη προσαρμογής στις νέες συνθήκες. Δεύτερον επισπεύδεται το ψηφιακό κράτος και η ολική ψηφιοποίηση των τραπεζών, ψηφιακό σχολείο, το υπηρεσιών, συμπαρασύροντας χιλιάδες επαγγέλματα να κάνουν το ίδιο εκεί που είναι εφικτό καθώς η ανεργία θα εκτιναχθεί πάνω από 20%. Τρίτον Ευνοείται η άνοδος μιας νέας μορφής Κρατικού Καπιταλισμού που αποδυναμώνει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο καπιταλισμού καθώς, στην ανθεκτικότητα της οικονομίας πρώτη η Κίνα σέρνει το χορό.
Τα μαθήματα από την κρίση του κορονοϊού
Όλοι οι ηγέτες σε παγκόσμια κλίμακα μετά τον κορωνοϊό, ακόμα και οι πιο συντηρητικοί μιλούν για αναπότρεπτες εκ βάθρων αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, χωρίς όμως να προσδιορίζουν αυτές τις αλλαγές. Αυτό που δεν μας λένε τι σημαίνουν αυτές οι αλλαγές για το οικονομικό σύστημα του κυρίαρχου παραδειγματικού μοντέλου του νεοφιλελευθερισμού.
Η αλήθεια και οι πλάνες στο οικονομικό σύστημα
Από το 2007 και μετά έχει κλονιστεί σε βάθος η αντίληψη ότι το κυρίαρχο σύστημα είναι άτρωτο και αιώνιο. Όχι μόνο γιατί δεν ήλθε «το τέλος της ιστορίας» όπως είχε προμηνύσει ο Φουκουγιάμα είκοσι χρόνια σχεδόν πριν, με αφορμή τη πτώση του σοβιετικού μοντέλου, αλλά κυρίως γιατί κλονίστηκε συθέμελα και η λεγόμενη οικονομική επιστήμη.
Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ
Ποιο είναι το μεγάλο πολιτικό παιγνίδι που δεν αντιλαμβάνονται οι λαοί;
Πρώτον: εάν στην κρίση τα κράτη, που έχουν το εκδοτικό προνόμιο, κόψουν χρήμα ή το δανειστούν από τις τράπεζες και τους κεφαλαιούχους με τόκο.
Δεύτερον: εάν τα κράτη που θέλουν να δανειστούν εκδώσουν ομόλογα ή δανειστούν από τις τράπεζες και τους κεφαλαιούχους.
Έρχεται η εποχή της αφθονίας του Ήλιου
Έρχεται η εποχή της αφθονίας του Ήλιου. Της απευθείας ενέργειας από τον Ήλιο. Μα θα πείτε όλες οι εποχές εξαρτιόταν από το ζωοδότη Ήλιο. Όχι μόνο το φως και η φωτοσύνθεση των φυτών αλλά ολόκληρη η βιόσφαιρα. Η διαφορά σε σχέση με όλη τη βιομηχανική εποχή είναι ότι παίρναμε την ενέργεια Ήλιου μέσω της αποθήκευσης στα ορυκτά καύσιμα τώρα, τεχνικά μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε απευθείας και την αποθηκεύουμε σε μπαταρίες.
Οι ενεργειακές κοινότητες | Η έξυπνη αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας
Το Κράτος ως γνωστόν επιδοτεί με το Κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες με ποσοστά από 35% έως 70% από ότι καταναλώνουν. Με 20% ανεργία και με αυξανόμενη τη φτωχοποίηση των μικροαστικών στρωμάτων οι ανάγκες για επιδόματα αυξάνουν και συνεπώς αυξάνει το κόστος και για τις δαπάνες του Κράτους.
TΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΑΤΤΕΙΝ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ: Οι εταιρείες διαμεσολάβησης μας έχουν «τρελάνει» στα τηλεφωνήματα για φθηνότερο ρεύμα από τη ΔΕΗ. Κανείς όμως δεν μας πήρε τηλέφωνο να μας πει για το σχεδόν μηδενικό κόστος στο ρεύμα που θα έχουμε με τις ενεργειακές Κοινότητες. Μας θέλουν πελάτες και καταναλωτές και όχι παραγωγούς της ενέργειας που καταναλώνουμε..
Κοινωνική Οικονομία και εργασία στους δήμους
Πρόσφατα, το Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικής Οικονομίας «ΙΝΜΕΚΟ» έστειλε επιστολή προς όλους τους Δήμους για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο Ανάπτυξης της Κοινωνικής οικονομίας σε τοπικό επίπεδο. Έχοντας ως δεδομένη την ανταπόκριση για σχετική εισήγηση σε παραπάνω από δέκα Δήμους και ειδικότερα για επιμορφωτικό το πρόγραμμα «Μέντορες» Κοινωνικής Οικονομίας ετέθη το ζήτημα από τους Δήμους ότι, σε τοπικό επίπεδο υπάρχει απροθυμία για κοινωνικούς συνεταιρισμούς και εργασιακούς συνεταιρισμούς.
Η «δικτατορία των ρομπότ», η συμμετοχική δημοκρατία του διαδικτύου και η κοινωνική οικονομία
Μια νέα παγκόσμια πρόκληση είναι μπροστά μας. Οι νέες τεχνολογίες και νέες βιομηχανίες που αναπτύσσονται στο χώρο της ρομποτικής, του διαδικτύου και της αειφορικής ενέργειας, εκτός από τις φανερές οικονομικές επιδράσεις δημιουργούν τεράστια τεκτονικά ρήγματα στη δομή του συστήματος. Αλλάζουν την μορφολογία και τις συνθήκες όπως όταν συγκρούονται οι τεκτονικές πλάκες της γης. Έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε τις πολιτικές εξελίξεις μέσα από τους όρους του κράτους και της αγοράς, είτε μέσα από τους παγκόσμιους οικονομικούς και πολιτικούς συσχετισμούς, είτε ως πολιτικό παίγνιο πολιτικών προσώπων και κομμάτων, λες κι αυτή είναι η μόνη φυσιολογία των πραγμάτων.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου