Από πέσιμο ή από χέσιμο;

Γέρος είναι δεν πειράζει ας πάει και το παλιάμπελο, λέει ο Χάρος που τον φωνάζει.
Κάθε τετραετία γίνεται της επι χρήμασι πορευομένης κοινής γυναικός το κιγκλίδωμα με έργα σε δρόμους, πεζοδρόμια, πλατείες, σχολεία και πολλά άλλα. Οι πλακοστρώσεις και οι διάφορες παρεμβάσεις σε πεζοδρόμια δημιουργούν παγίδες για πολλές κατηγορίες συμπολιτών μας όπως γέροντες, ΑμεΑ, εγκύοι και μικρά παιδιά. Παντού εργάτες, πεταμένα υλικά, κλειστοί δρόμοι, φασαρία και όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα λόγω εκλογών. Κοιτάτε μας γειτόνισσες ψαράκια τηγανίζουμε έλεγαν οι παππούδες μας σε παρόμοιες καταστάσεις. Μήπως θα έπρεπε όλα αυτά τα έργα της τελευταίας στιγμής να προστατεύουν τουλάχιστον τους πολίτες και όχι να βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο; Δυστυχώς ο πολίτης είναι πάντα το θύμα, θύτες δεν υπάρχουν πουθενά.
 
Μια εικόνα χίλιες λέξεις όπως βλέπετε.
Διανύοντας μια κεντρική λεωφόρο θυμήθηκα τις παγίδες που βάζαμε για να πιάσουμε κανά λαγό να τον φάμε. Τώρα με μας τί γίνεται θα μας φάνε λάχανο ή θα γλιτώσουμε; Είμαι σε κρίσιμη ηλικία και εκτός από τα εγκεφαλικά ή διάφορες άλλες ξενόφερτες ασθένειες πρέπει να προσέχω και τις παγίδες γιατί ο γέρος όπως λένε πάει ή από πέσιμο ή από χέσιμο. 
Το συγκεκριμένο φρεάτιο είναι σε αυτή την κατάσταση 4 χρόνια. Λίγο πριν τις προηγούμενες εκλογές έγινε ατύχημα με μια έγκυο έπεσε μέσα και κινδύνευσε να χάσει το παιδί της. Το παιδί μεγάλωσε, το φρεάτιο όμως είναι στην ίδια κατάσταση ακόμα. 

Όποιος ενδιαφέρεται από όπου και αν προέρχεται ας έρθει μαζί μας να κάνουμε μια διαδρομή για να δούμε όχι μόνο τις παγίδες και κακοτεχνίες στα πεζοδρόμια αλλά και για να ανακαλύψουμε τί φταίει και γιατί όλα τα πρόχειρα έργα της τελευταίας στιγμής καταστρέφονται πριν ακόμα ολοκληρωθούν. Ο Παρθενώνας είναι 2500χιλ ετών και στέκει ακόμα αγέρωχος. Αυτά κάνει το εύκολο χρήμα για τους επιτήδειους που διαχειρίζονται  προγράμματα της Ε.Ε, χρεώνοντας τις επόμενες γενεές που θα ψάχνουν να βρουν που είναι το έργο και γιατί πληρώνουν. Τα διατηρητέα του παρελθόντος ανακαινίζονται και χρησιμοποιούνται ακόμα ενώ τα νέα του παρόντος καταστρέφονται. Οι παππούδες μας έφτιαχναν αθάνατα έργα ψυχής, οι πατεράδες μας επιβίωσης, εμείς τσέπης. Οι επόμενοι τί θα κάνουν άραγε;
Γ. Ρεθυμνιωτάκης.

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου