Ο κλέψας, του κλέψαντος

Η χαρά και η ευτυχία του σκύλου... 

Ο πιο πιστός και καλύτερος φίλος  του ανθρώπου είναι ο σκύλος. Πριν από  ενάμιση χρόνο έγινε κλοπή σε ένα σπίτι στο Περιστέρι. Οι κλέφτες εκτός από τα τιμαλφή έκλεψαν και ένα σκυλάκι που ανήκε σε αυτή την οικογένεια. Το σκυλί αυτό ξαφνικά βρέθηκε σε ξένο μέρος με άγνωστους ανθρώπους. Ώσπου μια μέρα σε άθλια κατάσταση κατάφερε να ξεφύγει. Βρέθηκε στο δρόμο μόνο του, εγκαταλειμμένο, νηστικό και με κίνδυνο να το πατήσουν τα αυτοκίνητα. Τα μάτια του ήταν σχεδόν κλειστά, βρώμικο και με ψύλλους σχεδόν έτοιμο να πεθάνει. Ήταν μεσημέρι και πήγαινα σπίτι μου  όταν είδα στη μέση του δρόμου στην οδό Αιγαίου Πελάγους στην Δροσούπολη Φυλής. Μια κοπέλα προσπαθούσε να το βάλει στην άκρη του δρόμου και κάποιος κύριος σταμάτησε με το αυτοκίνητό του να τη βοηθήσει. Σταμάτησα γιατί νόμιζα ότι το πάτησε αυτοκίνητο. Το σπίτι μου είναι λίγο πιο πέρα, το πήρα να το φροντίσω και να το ταΐσω. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο .Ενημέρωσα όμως την αρμόδια υπηρεσία και έβαλα μια ανακοίνωση στο internet με σκοπό να βρεθεί η πραγματική του οικογένεια και να γυρίσει στο σπίτι του. Η κυρία Κατερίνα της φιλοζωικής ήρθε σπίτι μου και προθυμοποιήθηκε να παραλάβει το σκυλάκι για να το πάει στο γιατρό αφού ήταν άρρωστο. Η ανακοίνωση στο διαδίκτυο βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις και η πραγματική του οικογένεια βρέθηκε μετά από ενάμιση χρόνο. Η χαρά και η ευτυχία στο πρόσωπο αυτού του σκύλου δεν περιγράφεται με λόγια όταν αντίκρυσε την οικογένειά του. Ζωντάνεψε αμέσως και η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Τα μάτια του όπως μου είπαν άνοιξαν και η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη σαν να έλεγε σε μας τους ανθρώπους που το βοηθήσαμε ένα αληθινό και μεγάλο ευχαριστώ που κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να εκφράσει με τα λόγια. Τα λόγια μάλλον είναι περιττά σε τέτοιες διαδικασίες, τα συναισθήματα όμως των ζώων είναι κάτι που λείπει από τους ανθρώπους σήμερα και λέγεται συνταγή της ευτυχίας που σπάνια συναντάμε στον κόσμο μας σήμερα!!                                                                                                            Γ. Ρεθυμνιωτάκης

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου