Διανύουμε ήδη τον πρώτο μήνα του 2019 και ακόμη ταλαιπωρούνται οι πολίτες της Φυλής και της Δυτικής Αττικής από το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής.
Δυστυχώς, αν δεν δοθεί τώρα, σοβαρή και οριστική απάντηση στο θέμα, θα αντιμετωπίσουμε στο εγγύς μέλλον δραματικές καταστάσεις.
Στην υπόθεση αυτή, περισσεύει η κοινωνική υποκρισία. Παρά τα όσα λέγονται στα διάφορα fora αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση, η βασική συλλογιστική εκφράζεται με την πρακτική της απόρριψης των σκουπιδιών στην αυλή του γείτονα και, εν προκειμένω, στο Δήμο Φυλής. Την ώρα που, υποτίθεται, αναζητούνται λύσεις, κάποιοι βρίσκουν τον τρόπο να υπονομεύουν τους κατά καιρούς περιφερειακούς σχεδιασμούς, που έχουν καταντήσει πλέον πουκάμισα αδειανά, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούν το περιβάλλον.
Δυστυχώς, αν δεν δοθεί τώρα, σοβαρή και οριστική απάντηση στο θέμα, θα αντιμετωπίσουμε στο εγγύς μέλλον δραματικές καταστάσεις.
Στην υπόθεση αυτή, περισσεύει η κοινωνική υποκρισία. Παρά τα όσα λέγονται στα διάφορα fora αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση, η βασική συλλογιστική εκφράζεται με την πρακτική της απόρριψης των σκουπιδιών στην αυλή του γείτονα και, εν προκειμένω, στο Δήμο Φυλής. Την ώρα που, υποτίθεται, αναζητούνται λύσεις, κάποιοι βρίσκουν τον τρόπο να υπονομεύουν τους κατά καιρούς περιφερειακούς σχεδιασμούς, που έχουν καταντήσει πλέον πουκάμισα αδειανά, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούν το περιβάλλον.
Πάντα οι αντιδράσεις των τοπικών φορέων και των κατοίκων, που αρνούνταν να επωμιστούν το «βάρος» και τη «δυσοσμία» μέρους του συνόλου των σκουπιδιών στην περιοχή τους, ήταν το εμπόδιο στις κατά καιρούς σοβαρές προτάσεις, οι οποίες βέβαια ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Αρνούνταν και αρνούνται μέχρι και σήμερα ακόμη και τη διαχείριση των δικών τους απορριμμάτων.
Κατά καιρούς ακούγονται σοβαρές προτάσεις που μπορούν να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα, αλλά στο τέλος όλα κολλάνε στο πού θα γίνει η εγκατάσταση, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται δυστυχώς αυτή η λογική του ιδιότυπου κοινωνικού ρατσισμού: τα σκουπίδια πάνε στο τέλος στον «συνήθη ύποπτο», τη Φυλή, στη Δυτική Αττική.
Η Πολιτεία από την πλευρά της, πάντα θυσίαζε το κοινό όφελος στην πολιτική σκοπιμότητα και στην ανόητη λογική του «πολιτικού κόστους», με αποτέλεσμα το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Χωρίς την απαραίτητη συνεννόηση και συναίνεση των εμπλεκομένων φορέων Πολιτείας, Αυτοδιοίκησης και της Κοινωνίας για περισσότερα από 60 χρόνια το τεράστιο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής πελαγοδρομεί με αποτέλεσμα ένα θέμα απλούστατο για την Ευρώπη εδώ να είναι άλυτο.
Πάντα οι αντιδράσεις των τοπικών φορέων και των κατοίκων, που αρνούνταν να επωμιστούν το «βάρος» και τη «δυσοσμία» μέρους του συνόλου των σκουπιδιών στην περιοχή τους, ήταν το εμπόδιο στις κατά καιρούς σοβαρές προτάσεις, οι οποίες βέβαια ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Αρνούνταν και αρνούνται μέχρι και σήμερα ακόμη και τη διαχείριση των δικών τους απορριμμάτων.
Κατά καιρούς ακούγονται σοβαρές προτάσεις που μπορούν να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα, αλλά στο τέλος όλα κολλάνε στο πού θα γίνει η εγκατάσταση, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται δυστυχώς αυτή η λογική του ιδιότυπου κοινωνικού ρατσισμού: τα σκουπίδια πάνε στο τέλος στον «συνήθη ύποπτο», τη Φυλή, στη Δυτική Αττική.
Η Πολιτεία από την πλευρά της, πάντα θυσίαζε το κοινό όφελος στην πολιτική σκοπιμότητα και στην ανόητη λογική του «πολιτικού κόστους», με αποτέλεσμα το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Χωρίς την απαραίτητη συνεννόηση και συναίνεση των εμπλεκομένων φορέων Πολιτείας, Αυτοδιοίκησης και της Κοινωνίας για περισσότερα από 60 χρόνια το τεράστιο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής πελαγοδρομεί με αποτέλεσμα ένα θέμα απλούστατο για την Ευρώπη εδώ να είναι άλυτο.
Είναι η μεγαλύτερη, ίσως, υποχρέωσή μας να παραδώσουμε ένα περιβάλλον καλύτερο στις επόμενες γενιές, αφού το καταστρέψαμε χωρίς να τις ρωτήσουμε.
Βαγγέλης Δ. Χριστοφιλάκης
Πρώην Δήμαρχος Άνω Λιοσίων
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου